нуль-індыка́тар
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нуль-індыка́тар |
нуль-індыка́тары |
| Р. |
нуль-індыка́тара |
нуль-індыка́тараў |
| Д. |
нуль-індыка́тару |
нуль-індыка́тарам |
| В. |
нуль-індыка́тар |
нуль-індыка́тары |
| Т. |
нуль-індыка́тарам |
нуль-індыка́тарамі |
| М. |
нуль-індыка́тары |
нуль-індыка́тарах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нуль-паказа́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нуль-паказа́льнік |
нуль-паказа́льнікі |
| Р. |
нуль-паказа́льніка |
нуль-паказа́льнікаў |
| Д. |
нуль-паказа́льніку |
нуль-паказа́льнікам |
| В. |
нуль-паказа́льнік |
нуль-паказа́льнікі |
| Т. |
нуль-паказа́льнікам |
нуль-паказа́льнікамі |
| М. |
нуль-паказа́льніку |
нуль-паказа́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нуль-пу́нкт
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нуль-пу́нкт |
нуль-пу́нкты |
| Р. |
нуль-пу́нкта |
нуль-пу́нктаў |
| Д. |
нуль-пу́нкту |
нуль-пу́нктам |
| В. |
нуль-пу́нкт |
нуль-пу́нкты |
| Т. |
нуль-пу́нктам |
нуль-пу́нктамі |
| М. |
нуль-пу́нкце |
нуль-пу́нктах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
нуль-індыка́тар м., спец. нуль-индика́тор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
нуль-паказа́льнік м., спец. нуль-указа́тель
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АБСАЛЮ́ТНЫ НУЛЬ,
пачатак адліку абсалютнай тэмпературы па шкале Кельвіна; знаходзіцца на 273,16 К ніжэй за трайны пункт вады. Адпавядае стан з найменшай магчымай энергіяй, пры якой часціцы (атамы і малекулы) выконваюць т.зв. «нулявыя» ваганні. Пры абсалютным нулі ўсе рэчывы, акрамя гелію, знаходзяцца ў цвёрдым крышталічным стане. Атрыманы т-ры, якія толькі на мільённыя долі градуса адрозніваюцца ад абсалютнага нуля, аднак на практыцы абсалютны нуль недасягальны (гл. Нернста тэарэма). Пры ахаладжэнні да т-р, блізкіх да абсалютнага нуля, некаторыя рэчывы набываюць звышцякучасць, звышправоднасць і інш. своеасаблівыя ўласцівасці.
т. 1, с. 43
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нуль-індыка́тар
(ад нуль + індыкатар)
прыбор для фіксавання адсутнасці электрычнага току або напружання ў электрычным ланцугу (напр. гальванометр, фотаэлемент і інш.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ноль нуль, род. нуля́ м.;
абсолю́тный ноль физ. абсалю́тны нуль;
свести́ до ноля́ зве́сці да нуля́;
ноль внима́ния нуль ува́гі;
ноль без па́лочки нуль без па́лачкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
унічыю́, прысл.
Без выйгрышу і пройгрышу. Шахматная партыя скончылася ўнічыю. □ Гаспадары свае вароты адстаялі. Быў скончан першы тайм унічыю. Нуль-нуль. Корбан.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)