тужлі́васць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць тужлівага. Тужлівасць спеваў.

2. Туга, нуда, журба. Тужлівасць і нуда запанавалі ў хатах. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

monotony [məˈnɒtəni] n. аднаста́йнасць; манато́ннасць; нуда́, нудо́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

нудо́та, -ы, ДМ -до́це, ж. (разм.).

1. Тое, што і нуда (у 1 і 3 знач.).

2. Пра млосны стан, які бывае перад ірвотай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

даку́ка, -і, ДМ -ку́цы, ж. (разм.).

1. Турбота, клопат.

Спіць дзіця, не ведае дакукі.

2. Нуда, маркота.

З дакукі піша пісьмы.

3. Надакучлівая просьба, справа.

Яго заявы — адна д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зану́да м. и ж., прост. (о нудном, назойливом человеке) зану́да, нуда́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

boredom

[ˈbɔrdəm]

n.

нуда́, нудо́та, туга́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пракі́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пракіс, ‑ла і пракіснуў, ‑нуда; зак.

Сапсаваццца ў выніку браджэння. Боршч пракіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разуда́лы, ‑ая, ‑ае.

Такі, для якога няма нічога страшнага, немагчымага; удалы, хвацкі. Наогул жа, Нічыпар быў хлопец разудалы, жывы, бойкі. Колас. // Задорны, заліхвацкі. Зварухнуўся Лявон, як вада, як агонь, Пазнаў сілу ў сабе небывалую; Ужо бяда — не бяда, Ужо нуда — не нуда, Запеў песні свае разудалыя. Купала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Нуд ’халера, зараза, нуда’ (слонім., Нар. словатв.; Сл. ЦРБ), ’нуда; моташнасць’ (драг., Нар. словатв.), ’сум, маркота’ (Чэрн.), ’неахайнасць’ (Нік. Очерки), нудзь ’нуда, журба, маркота’ (ТС), укр. нуд ’нуда; млоснасць’, рус. нуд ’кароста’. Аддзеяслоўны назоўнік ад нудзіць (гл.); першапачатковае значэнне захавалася, відаць у ну́ддзе ’прымус’ (Нас.), параўн. нуддзю ’прымусам, гвалтам’ (там жа), з якіх натуральным шляхам маглі ўзнікнуць формы нуд, нудзь, параўн. хлуд і хлуддзе, по́скудзь і по́скуддзе і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dreariness

[ˈdrɪrinəs]

n.

пану́расьць f.; нуда́ f.; марко́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)