пракі́снуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пракіс, ‑ла і пракіснуў, ‑нуда; зак.

Сапсаваццца ў выніку браджэння. Боршч пракіс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)