дые́з, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Нотны знак, які азначае павышэнне гуку на паўтон.

|| прым. дые́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

notation [nəʊˈteɪʃn] n. ната́цыя, сістэ́ма ўмо́ўных пісьмо́вых абазначэ́нняў;

musical notation но́тны за́піс

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nutowy

нотны;

papier nutowy — нотная папера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бемо́ль, ‑я, м.

1. Нотны знак, які азначае паніжэнне гуку на паўтона.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). З паніжэннем. Рэ бемоль.

[Фр. bémol.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nótenzeichen

n -s, - муз. но́тны знак

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыэ́з, ‑а, м.

1. Нотны знак, які абазначае павышэнне ноты на паўтона.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Паўтонам вышэй. До дыэз. Фа дыэз.

[Фр. diése.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бека́р, ‑а, м.

1. Нотны знак, які адмяняе дзеянне папярэдняга дыеза ці бемоля і аднаўляе асноўнае значэнне ноты.

2. у знач. нескл. прым. (пасля назвы ноты). Без павышэння або паніжэння. Рэ бекар.

[Фр. bécarre.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Nótenblatt

n -(у)s, -blätter муз. но́ты, но́тны ліст

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

рэпры́за, ‑ы, ж. і рэпры́з, ‑а, м.

1. Паўтарэнне якога‑н. раздзела музычнага твора. // Нотны знак гэтага паўтарэння.

2. Кароткі жартоўны нумар, які выконваецца клоунамі або іншымі артыстамі размоўнага жанру ў цырку і на эстрадзе.

[Фр. reprise.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бемо́ль

(фр. bémol, ад іт. bemolle)

нотны знак, які азначае паніжэнне ноты на паўтону (параўн. дыез).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)