злонра́вие ср., уст. пага́ная нату́ра, пага́ны но́раў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Нароў ’нораў’ (Ян.; мазыр. Бел. каз. эпас), нароўка ’нораў, характар’ (Бяльк.). Гл. нораў ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ха́барніцкі, ‑ая, ‑ае.

Уласцівы хабарнікам, хабарніцтву. Хабарніцкія манеры. Хабарніцкі нораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гадзю́чы, ‑ая, ‑ае.

Які належыць гадзюцы, уласцівы ёй. Гадзючая скура. Гадзючы нораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пампаду́рскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пампадура, уласцівы яму. Пампадурскі нораў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

disposition [ˌdɪspəˈzɪʃn] n.

1. хара́ктар, но́раў, нату́ра;

He has a cheerful disposition. У яго вясёлы нораў.

2. fml размяшчэ́нне; дыспазі́цыя (войскаў)

3. fml схі́льнасць, тэндэ́нцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

temperament [ˈtemprəmənt] n. тэмпера́мент; но́раў;

a poetical temperament паэты́чная нату́ра;

have a lot of temperament капры́зіць, капры́знічаць; пака́зваць но́раў;

She has a ner vous temperament. Яна вельмі нервовая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шамая́, ‑і, ж.

Прамысловая рыба сямейства карпавых, распаўсюджаная ў басейнах Чорнага, Азоўскага, Каспійскага і Аральскага нораў.

[Перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нрав м. но́раў, -раву м.; (характер) нату́ра, -ры ж.;

по нраву разг. да спадо́бы;

круто́й нрав круты́ но́раў (крута́я нату́ра);

весёлый нрав вясёлая нату́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Перанараві́ць ’перачакаць’ (Нас.). Да пера- і нораў (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)