Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Láiche
f -, -n не́раст, нерастава́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
tarło
н.нераст, нераставанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
о́муль, ‑я; Рмн. ‑яў; м.
Марская рыба сямейства ласосяў (водзіцца таксама ў возеры Байкал), якая па нераст выплывае ў рэкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
икромета́ниеср. иикромётм.не́раст, -ту м., нерастава́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ikrzenie się
н.нераст, нераставанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
◎ Няршы́ць ’нераставаць’ (Крыв.). Відаць, вытворнае ад прасл.*пегьскъ ’нераст’, параўн. рус.перс ’тс’, нёршиться ’нераставаць’, н.-луж.nerk ’нераст’ і пад. (Шустар-Шэўц, 13, 996). Лаўчутэ выказвае меркаванне пра запазычанне з літ.neršti, nersiu ’нераставаць’ (Проблемы этнич. истории балтов. Тез. конф. Рига, 1985, 184), што цяжка давесці перш за ўсё па лінгвагеаграфічных прычынах. Гл. нераст, нераставаць, нерх.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
о́муль
(рус. омуль)
марская рыба сям. ласасёвых (водзіцца таксама ў возеры Байкал), якая на нераст выплывае ў рэкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Трайко́нцік (тройко́нцік) ’трохвугольнік, выкладзены з камянёў, куды ідзе падуст на нераст і дзе яго ловяць’ (астрав., Сл. ПЗБ). З польск.trójkąt ’трохвугольнік’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Но́раст ’нераст’ (Касп.; полац., З нар. сл.; мядз., Сл. ЦРБ; брасл., Сл. ПЗБ), ’ікра (рыб, жаб)’ (брасл., Сл. ПЗБ), рус.норост, норос, порость ’нераст; ікра рыб ці жаб’. Звязваюць з рус.норохтиться ’збірацца што-небудзь зрабіць, хацець, мець намер; храбрыцца, збіраючыся на якую-небудзь справу; спяшацца’, якое дакладна адпавядае літ.narstytis праставаць’, сюды ж польск.narościć ’апладняць (пра курэй)’, серб.-харв.naraščat se ’спарвацца (пра курэй)’, што дае падставы для рэканструкцыі прасл.*norstь (гл. нораў), якое можна супаставіць з літ.norėti ’хацець, прагнуць’ і з прасл.*погиъ (гл. нораў). Звязана чаргаваннем з *nerstь, гл. нераст (Фасмер, 3, 84). Параўн. таксама: Атрэмбскі, WSl, 10, 273–274; Варбат, ОЛА, 1975, 134–136; Шаўр, Slavia, 49, 208–214; SP, 25, 33–37.