gracelessly [ˈgreɪsləsli] adv.

1. гру́ба; непрысто́йна

2. нязгра́бна; непрыго́жа

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

грахаво́днічаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Непрыстойна, амаральна паводзіць сябе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nieprzyzwoicie

непрыстойна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

nieszlachetnie

непрыстойна; невысакародна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

непрысто́йнасць, ‑і, ж.

1. Якасць непрыстойнага. Непрыстойнасць паводзін.

2. Непрыстойна ўчынак, непрыстойныя словы. Не дапускаць непрыстойнасцей. Гаварыць непрыстойнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

shocking

['ʃɔ-]

adv непрысто́йна, сканда́льна, шакі́равана

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

зазо́рно нареч., безл., в знач. сказ., разг. со́рамна, гане́бна, непрысто́йна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

niesmacznie

1. нясмачна;

2. груба; непрыстойна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Перабязу́ліцца ’надурэцца, насваволіцца’ (Нас.). Да пера- (гл.) і бязу́ліцца, бязу́ліць ’гарэзаваць, дурэць, дурыцца, непрыстойна паводзіць сябе’, бязу́льны ’шалапутны’, бязу́ля ’гарэзлівы’, гл. бязула.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

unseemly [ʌnˈsi:mli] adj. fml непрысто́йны (пра паводзіны); непатрэ́бны;

unseemly suggestions недарэ́чныя прапано́вы;

His behaviour was unseemly. Ён паводзіў сябе непрыстойна.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)