вязь, -і,
Старажытнае дэкаратыўнае пісьмо, у якім літары звязаны ў
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вязь, -і,
Старажытнае дэкаратыўнае пісьмо, у якім літары звязаны ў
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
неразруши́мый неразбура́льны; (нерушимый) непару́шны; (неразрывный)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
indissoluble
нераствара́льны, нераспушча́льны; неразры́ўны,
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
неадры́ўны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які адбываецца без спынення, бесперапынны.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
unzerréißbar, únzerreißbar
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
nierozerwalny
неразрыўны,
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
unzertrénnbar, únzertrennbar
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ана́лагавы
(ад аналаг)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ciągły
1. пастаянны; заўсёдашні; заўсёдны; безупынны, бесперапынны;
2. паслядоўны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
неразры́ўны, ‑ая, ‑ае.
Такі, што нельга раз’яднаць;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)