нераздзе́льны, -ая, -ае.

Тое, што і непадзельны (у 2 і 3 знач.).

|| наз. нераздзе́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

indivisible [ˌɪndɪˈvɪzəbl] adj. непадзе́льны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inseparable [ɪnˈseprəbl] adj. (from) непадзе́льны; непары́ўны, неад’е́мны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

niepodzielny

непадзельны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адзі́ны, -ая, -ае.

1. Толькі адзін.

А. сын.

Адзіная радасць.

2. Цэлы, непадзельны, з’яднаны.

Адзінае цэлае.

А. парыў.

А. фронт.

3. Агульны для ўсіх, аднолькавы.

А. лёс.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

indivisible

[,ɪndɪˈvɪzəbəl]

adj.

непадзе́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

недзялі́мы гл. непадзельны

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

нераздзе́льны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і непадзельны (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nierozdzielny

неаддзельны, непадзельны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

аднаі́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае з кім‑, чым‑н. адну сутнасць: непадзельны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)