Verneinigung

f -, -en рознагало́ссе, нелады́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wrren

pl нелады́, сва́ркі, хвалява́нні, сму́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

nfrieden

m -s сва́рка, нелады́, нязго́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

міжусо́біца, ‑ы, ж.

Нелады, разлад, сварка паміж якімі‑н. грамадскімі групамі, пераважана ў феадальнай дзяржаве. [Полаўцы] у час княжаскіх міжусобіц нападалі на рускія землі, рабавалі і спусташалі іх. Шкраба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

несогла́сие ср.

1. нязго́да, -ды ж.; нязго́днасць, -ці ж.;

несогла́сие на отъе́зд нязго́да на ад’е́зд;

несогла́сие в мне́ниях нязго́днасць (нязго́да) у ду́мках;

2. (разлад) нязго́да, -ды ж.; (нелады) нелады́, -до́ў ед. нет;

ме́жду ни́ми ве́чные несогла́сия памі́ж і́мі ве́чная нязго́да (ве́чныя нелады́);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неуря́дица ж., разг.

1. (беспорядок) непара́дак, -дку м., бязла́ддзе, -ддзя ср.;

2. (нелады) нелады́, -до́ў; (ссоры) зва́дкі, -дак, ед. зва́дка, -кі ж.; сва́ркі, -рак, ед. сва́рка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нязго́да ж.

1. (отсутствие единства во мнениях) несогла́сие ср.;

2. (нелады) несогла́сие ср., ра́спря, разла́д м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

рознь ж.

1. (вражда) варо́жасць, -ці ж.; (нелады) нелады́, -до́ў мн.;

2. (различие) ро́зніца, -цы ж.;

3. в знач. сказ. не ро́ўны;

челове́к челове́ку рознь чалаве́к чалаве́ку не ро́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

непала́дкі мн разм Störungen pl, Defkte pl;

2. (сваркі, нелады) Msstände pl, Stritigkeiten pl

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Не́лад ’не́парадак, нязгода’ (Нас.), нэ́ладнелады’ (драг., З нар. сл.), укр. не́лад ’бязладзіца, непарадак’, рус. не́лад ’раздор, нязгода’. З не і лад, гл. ладзіць; сюды ж неладом ’не ў лад, бязладна’ (Ян.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)