апрыёры прыслоўе | кніжнае

Незалежна ад вопыту, да вопыту; супрацьл. апастэрыёры.

|| прыметнік: апрыёрны.

|| назоўнік: апрыёрнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

regardless of [rɪˈgɑ:dləsəv] prep. незале́жна ад, не прыма́ючы пад ува́гу

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

незалежны прыметнік

  1. Самастойны, які не залежыць ад каго-, чаго-н., свабодны.

    • Незалежныя краіны.
    • Н. чалавек.

  2. Які выражае самастойнасць у чым-н.

    • Незалежныя думкі.
    • Трымаць сябе незалежна (прыслоўе).

Незалежны стан — у граматыцы: катэгорыя дзеясловаў, якія патрабуюць прамога дапаўнення (напр.: селянін косіць сена).

  • Дзеепрыметнік незалежнага стану.

Незалежна ад таго, што — не з прычыны чаго-н., не ў сувязі з тым што.

  • Паехалі незалежна ад таго, што іх пасылалі.

|| назоўнік: незалежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

транслітарацыя назоўнік | жаночы род | спецыяльны тэрмін

Перадача літар адной пісьменнасці літарамі другой пісьменнасці, незалежна ад іх вымаўлення.

|| прыметнік: транслітарацыйны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

алгебра назоўнік | жаночы род

Раздзел матэматыкі, які вывучае ўласцівасці велічынь, выражаных літарамі, незалежна ад іх лікавага значэння.

|| прыметнік: алгебраічны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

воляй-няволяй, прысл.

Незалежна ад жадання, паняволі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інтэрнацыяналізм назоўнік | мужчынскі род

Ідэалогія і палітыка роўнасці і салідарнасці ўсіх народаў незалежна ад нацыянальнай прыналежнасці.

  • Пралетарскі і.

|| прыметнік: інтэрнацыяналістычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

independently [ˌɪndɪˈpendəntli] adv. незале́жна; самасто́йна; паасо́бку;

They travelled independently. Яны падарожнічалі паасобку.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

а́лгебра, -ы, ж.

Раздзел матэматыкі, які вывучае агульныя законы дзеянняў над велічынямі незалежна ад іх лікавага значэння.

|| прым. алгебраі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс, часткова)

сілабічны прыметнік | спецыяльны тэрмін

Пра вершаскладанне: заснаваны на захаванні пэўнай колькасці складоў у вершаваным радку незалежна ад націску у словах.

  • Сілабічная сістэма вершаскладання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)