Gerátewohl

aufs ~ — наўда́чу, наўздага́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

on the chance

наўда́чу, спадзеючы́ся

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

blíndlings

adv сле́па, наўда́чу, наво́слеп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

probably not

наўда́чу; бада́й што не

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

вы́держка​I (цитата) вы́трымка, -кі ж.;

◊

на вы́держку без вы́бару, наўда́чу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́зыка

(польск. ryzyko, ад іт. risico)

дзеянні наўдачу, у надзеі на шчаслівы выпадак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

hit or miss

наўздага́д, наўда́чу, вы́йдзе — ня вы́йдзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

наудалу́ю нареч., разг.

1. (безрассудно) наўдалу́ю, безразва́жна;

2. (наудачу) наўда́чу, на шча́сце; (наугад) наўга́д, наўздага́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ры́зыка

(польск. ryzyka, ад іт. risico)

дзеянні наўдачу, у надзеі на шчаслівы выпадак.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

◎ Наўда́ку ’наўрад, наўрад ці’ (Нас., Яруш., Растарг., Юрч.), ’наўрад, малаверагодна, на ўдачу’ (Гарэц., Бяльк.), наўдачу ’тс’ (Яруш., Нас.). Да удацца, удача (гл.), заканчэнне -/сі/, відаць, пад уплывам іншых прыслоўяў, дзе яно адлюстроўвае канчатак род.-месн. скл. назоўнікаў на -къ (гл. Карскі 2-3, 69), паколькі назоўнікаў тыпу *удак няма; няправільна збліжаецца з наўда ’карысць, маёмасць; асаблівасць, важнасць’ (гл.) на аснове значэння ’нічога асаблівага, нічога важнага’, перш за ўсё па лінгвагеаграфічных меркаваннях (параўн. Арашонкава і інш., БЛ, 3, 1973, 31).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)