насыща́ться

1. (наедаться) наяда́цца, пад’яда́ць;

2. хим., перен. насыча́цца;

3. страд. насыча́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gorge2 [gɔ:dʒ] v. : gorge oneself on/with наяда́цца, аб’яда́цца;

He gorged himself on pancakes. Ён наеўся бліноў./Ён аб’еўся блінамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пузы́рыцца (пузы́рицьца) ’наядацца, напівацца; закіпаць, падымацца пухірамі; выстаўляць пуза ад гонару’ (Нас.), рус. пузы́риться ’тс’, укр. пузи́ритися уздымацца пухірамі; дуцца’, сюды ж пузыры́ха ’тоўстая, сварлівая кабета’ (барыс., Цыхун, вусн. паведамл.). Ад пузыр1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

недаяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

1. Сістэматычна не наядацца; дрэнна харчавацца. Людзі працуюць, як праклятыя, недаядаюць, недасыпаюць, б’юцца, як рыба аб лёд, каб з зямлянак вылезці, каб перажыць галодную вясну і поле засеяць. Сяркоў. [Маці] недаядала, усё лепшае, чым магла разжыцца, пакідала сыну. Няхай.

2. Незак. да недаесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пресыща́ться

1. (пищей) наяда́цца (да адва́лу); (объедаться) аб’яда́цца;

2. (перенасыщаться) спец. перанасыча́цца;

кисло́ты пресыща́ются щелоча́ми кісло́ты перанасыча́юцца шчо́лачамі;

3. перен. (да адва́лу) наце́швацца; (да адва́лу) здаво́львацца; збры́дваць (каму), абры́дваць (каму), надакуча́ць (каму);

4. страд. перанасыча́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

glut

I [glʌt]

1.

v.t.

1) перако́рмліваць

2) насыча́ць, заспако́йваць (сма́гу, ціка́васьць)

2.

v.i.

1) наяда́цца дасы́та

2) аб’яда́цца

3) затава́рваць ры́нак

3.

n.

1) аб’яда́ньне

2) вялі́кая ко́лькасьць, пе́расыць f.

3) затава́рваньне ры́нку

II [glʌt]

v.t.

пра́гна глыта́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

satiate

[ˈseɪʃieɪt]

v.

1) кармі́ць, наяда́цца, напіва́цца дасы́та; ца́лкам задаво́льваць (-ца)

2) перанасыча́цца; прыяда́цца

Mary was so satiated with bananas that she would not even look at one — Мары́і так прые́ліся бана́ны, што і глядзе́ць на іх не магла́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Пяхце́р ’кашэль, торба; пра нязграбнага, непаваротлівага чалавека’ (ТСБМ; Нас., Растарг., Мядзв., Мат. Гом.), пе́хцер ’гультай’ (Мат. Гом.), піхце́р ’вяровачны мяшок; няўклюда’ (Нік. Очерки; Касп.), пяхтэ́р, пі́цер, піхто́р, пэхту́р, пяхту́р арг. ’мяшок’ (Рам. 9), сюды ж пяхце́рыць ’набіваць, напіхваць’, пяхце́рыццанаядацца’, пяхце́рны ’сетачны’, пехцяро́м ’апрануўшыся неахайна’ (Нас.). Укр. пихті́р, пухті́р, пухті́ер ’мяшок для корму каня ў дарозе’, рус. пе́хте́рь ’кашэль для сена; тоўстае, пражэрлівае дзіця’; сюды ж, відаць, і пе́стер, песте́рь, пе́щерь, пе́ще, пище́р, пе́щур ’заплечная вярэнька, рагожа’, ’няўклюда’. Дакладнай этымалогіі не мае. Варыянтнасць формы, хутчэй за ўсё, сведчыць аб запазычанні. Да той жа высновы схіляе і шырокае ўжыванне ў традыцыйных усходнеславянскіх арго. Анікін (446) рус. пе́стер, пехте́рь і пад. на падставе неўласцівай славянскім мовам варыянтнасці ‑хт‑/‑ст‑ разглядае следам за Вострыкавым (Этим. иссл., 1981, 23–24) як субстратам фіна-ўгорскія элементы, звязаныя з марыйск. пӧштыр, пешыр ’тс’, параўн., аднак распаўсюджанасць ва Украіне, што, магчыма, пярэчыць такой крыніцы. Збліжэнне з піхаць (Нас., 413) можа мець другасны характар; агляд ранейшых версій гл. Фасмер, 3, 250, 254, 428; ЕСУМ, 4, 381. Гл. таксама пяхце́ль.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

stuff

[stʌf]

1.

n.

1) матэрыя́л -у m.

2) ткані́на, матэ́рыя f.

3) рэ́чыва n., рэч f.

4) рэ́чы pl.; нажы́ткі pl.

He was told to move his stuff out of the room — Яму́ сказа́лі вы́несьці свае́ рэ́чы з пако́ю

5) хлам -у m.; гло́мазд -у m.; дрэнь f.

6) глу́пства n., лухта́ f.

2.

v.t.

1) пакава́ць, напаўня́ць

2) набіва́ць, напі́хваць у́чала)

3) начыня́ць, фаршырава́ць

4) упі́хваць

5) заклада́ць, забіва́ць

My nose is stuffed — Мне́ залажы́ла нос

6) наяда́цца, напі́хвацца

- stuff a ballot box

- stuffed shirt

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)