hankie

[ˈhæŋki]

n., informal

наса́тка, насо́ўка, ху́стачка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фуля́р, ‑у, м.

1. Лёгкая і мяккая шаўковая тканіна.

2. Уст. Хустка або насоўка з гэтай тканіны. Выбіцкі.. палез у кішэнь па чырвоны фуляр, які нагадваў невялічкі абрус. Караткевіч.

[Фр. foulard.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Táschentuch

n -(e)s, -tücher насо́ўка, насава́я ху́стачка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

выгляда́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. гл. выглядзець.

2. Мець які-н. выгляд або здавацца каму-н. кім-, чым-н.

Добра в.

В. героем.

3. Высоўваючыся з укрыцця, глядзець, пазіраць (разм.).

В. з-за вугла.

4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Віднецца, быць відным.

Насоўка выглядала з кішэні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Но́сніца ’насоўка’ (Сл. ЦРБ). Мясцовае ўтварэнне ад нос, параўн. аднбснік ’тс’ (Сл. ЦРБ, Сад носа; параўн. ад галавы (парашкі) і пад.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

фуля́р

(фр. foulard)

1) лёгкая, мяккая шаўковая тканіна;

2) уст. хустка або насоўка з гэтай тканіны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kerchief

[ˈkɜ:rtʃɪf]

n.

1) ху́стка, ху́стачка f. (на галаву́)

2) насо́ўка, наса́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

handkerchief

[ˈhæŋkərtʃɪf]

n.

1) насо́ўка, наса́тка f.

2) хусьці́нка, ху́стачка на галаву́ ці шы́ю

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nosówka

ж.

1. лінгв. насавы гук;

2. уст. насоўка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

higieniczny

higieniczn|y

гігіенічны;

chusteczka ~a — папяровая насоўка; сурвэтка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)