raillery [ˈreɪləri] n. fml падсме́йванне, дабраду́шная насме́шка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jibe​1 [dʒaɪb] n. infml насме́шка, кпі́ны, шпі́лькі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szyderstwo

н. насмешка; глум; здзек

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ко́лкасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць колкага ​1 (у 2 знач.). Колкасць заўвагі.

2. З’едлівая насмешка, колкая заўвага. Гаварыць колкасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

taunt​1 [tɔ:nt] n. кпі́ны, ядаві́тая насме́шка; ко́лкасць; го́ркі папро́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

здзек, -у, мн. -і, -аў, м.

1. гл. здзекавацца.

2. Злая, зневажальная насмешка, а таксама зневажальны ўчынак ці паводзіны ў адносінах да каго-, чаго-н.

Зносіць здзекі ад каго-н.

|| прым. здзе́клівы, -ая, -ае.

Здзеклівая ўсмешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насміха́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. насміхацца.

2. Тое, што і насмешка. У голасе Крэменя чулася яўнае насміханне. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jeer​1 [dʒɪə] n. звыч. pl. jeers кпі́ны, насме́шка; глум, здзе́каванне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

здзек, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. здзекавацца. Партызаны судзілі і каралі паноў за здзек і злачынства над народам. Машара.

2. Злая зневажальная насмешка; зневажальны ўчынак або паводзіны ў адносінах да каго‑, чаго‑н. Пытанне было неразумнае, здзек і насмешка яўныя, але ўсё адно Уладзімір Іванавіч не знайшоў, што адказаць так, каб Пятру стала няёмка. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Spötteréi

f -, -en насме́шка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)