Náshorn
n -(e)s, -hörner i -e заал.
1) насаро́г
2) жук-насаро́г
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
няпарнакапытны, ‑ая, ‑ае.
1. Які належыць да атрада млекакормячых з няцотным лікам пальцаў. Няпарнакапытная жывёла.
2. у знач. наз. няпарнакапытныя, ‑ых. Атрад млекакормячых, да якога адносяцца конь, насарог і тапір.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
rhinoceros
[raɪˈnɑ:sərəs]n., pl. -oses or, esp. coll. -os
насаро́г -а m.
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Rhinózeros
n - i -ses, -se заал. насаро́г
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Во́лік 1 ’рагач, рагаты жук’ (Дэмб., 2; Ліс.). Укр. во́лик жук-насарог’. Да вол (гл.); названы, відавочна, па знешняму выгляду, па наяўнасці рагоў.
Во́лік 2 ’гультай’ (З нар. сл.). Няясна. Да воля, вольніца?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)