насарог назоўнік | мужчынскі род

Вялікая млекакормячая траваедная жывёліна паўднёвых краін з адным або двума рагамі на пярэдняй частцы морды.

  • Афрыканскі н.
  • Белы н.

|| прыметнік: насарогавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

насаро́г м., зоол. носоро́г

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

насарог, ‑а, м.

1. Вялікая траваедная млекакормячая жывёліна з адным або двума рагамі на насавых і лобных касцях, якая жыве ў Афрыцы і Паўднёва-Усходняй Азіі. Белы насарог. Аднарогі насарог. Двухрогі насарог.

2. Вялікі буры жук з рогам на галаве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насаро́г м заал Náshorn n -(e)s, -hörner

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

носоро́г зоол. насаро́г, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аднарогі, ‑ая, ‑ае.

З адным рогам. Аднарогі насарог.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няпарнакапытныя назоўнік | ніякі род

Атрад млекакормячых з адным пальцам (з цэлым нераэдвоеным капытом), да якога адносяцца конь, насарог і тапір.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

rhinoceros [raɪˈnɒsərəs] n. (pl. rhinoceros or rhinoceroses) zool. насаро́г

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жук-носоро́г зоол. жук-насаро́г, род. жука́-насаро́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

nosorożec

м. заал. насарог (Rhinoceros)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)