наркатыза́тар, ‑а, м.

Спец. Асоба, якая дае наркоз, праводзіць наркатызацыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электранарко́з, ‑у, м.

Наркоз, выкліканы дзеяннем электрычнага току на цэнтральную нервовую сістэму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электранарко́з

(ад электра + наркоз)

наркоз, выкліканы дзеяннем электрычнага току на цэнтральную нервовую сістэму.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

narcosis [nɑ:ˈkəʊsɪs] n. med. нарко́з, агу́льная анестэзі́я, агу́льнае абязбо́льванне;

under narcosis пад нарко́зам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Narkse

f -, -n нарко́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

anaesthetic1 [ˌænəsˈθetɪk] n. BrE болесуціша́льны сро́дак;

a general anaesthetic агу́льны нарко́з;

(a) local anaesthetic мясцо́вы нарко́з;

The operation is carried out under a general anaesthetic. Гэта аперацыя праводзіцца пад агульным наркозам.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

anesthetize

[əˈnesӨetaɪz]

v.t.

абязбо́льваць, рабі́ць нячу́лым, дава́ць нарко́з

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

narkotiseren

vt мед. абязбо́льваць, дава́ць нарко́з

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

какаі́навы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да какаіну. Какаінавы наркоз.

2. у знач. наз. какаі́навыя, ‑ых. Сямейства раслін, да якога адносіцца какаінавы куст і інш.

•••

Какаінавы куст гл. куст.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

anesthesia

[,ænəsˈӨi:ʒə]

n.

анэстэ́зія f., нарко́зm., абязбо́льваньне n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)