narkoman

м. наркаман

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нарко́тык, ‑а і ‑у, м.

1. ‑у. Рэчыва, якое выкарыстоўваецца ў якасці болепатольнага або снатворнага сродку.

2. ‑а. Тое, што і наркаман.

[Ад грэч. narkōtikós — які прыводзіць да анямення, аглушэння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Junkie

['aŋki]

m -s, -s наркама́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

addict [ˈædɪkt] n. : а drug addict наркама́н;

a tobacco/nicotine addict зая́длы курэ́ц

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wąchacz

м. жарг. наркаман; нюхач

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

drug [drʌg] n.

1. ле́кі, ляка́рства

2. нарко́тык;

a drug addict наркама́н;

drug traffic кантраба́нда нарко́тыкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

junky

[ˈdʒʌŋki]

n.

наркама́н -а m., наркама́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dope addict

наркама́н -а m., наркама́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

drug addict

наркама́н -а m., наркама́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Süchtige

sub m, f -n, -n наркама́н, -нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)