сук -а́m., сучо́к -ка́m.; на́раст -у m. (на дрэ́ве)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
node[nəʊd]n.
1.tech. ву́зел, вузлавы́ пункт, ме́сца перакрыжава́ння/сты́ку (чаго-н.)
2.на́раст, патаўшчэ́нне;
a lymph nodeanat. лімфаты́чны ву́зел
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Кі́піцінь ’нараст у сабакі на языку’ (КЭС, лаг.). Гл. кіпіць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Субярэ́зіна ’нараст на бярозе’ (Касп.). З су- (’сумеснасць’; і бярэ́зіна (гл. бяроза).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
булаве́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
Разм.
1. Патаўшчэнне ў выглядзе шара, мнагагранніка і пад. на верхнім канцы палкі, кійка і пад.
2.Разм. Патаўшчэнне на стрыжні, на ствале; нараст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Кі́піць ’невялікі нараст на языку ў старых курэй’ (Мядзв.). Да кіпець (гл.). Назва па знешняму падабенству рагавой абалонкі. Параўн. кіпяць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ціпу́н, ‑а, м.
Хвароба птушак — храсткаваты нараст на канцы языка.
•••
Ціпун на языккаму — нядобрае нежаданне таму, хто сказаў што‑н. непрыемнае, непажаданае. [Мігуцкі:] Пакуль вы надумаецеся, дык немец сцапае вас, як курапатку. [Ганна Якаўлеўна:] Ціпун вам на язык!Крапіва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нага́р, ‑у, м.
Тое, што ўтвараецца ад няпоўнага згарання чаго‑н.; нараст ад гарэння. Нагар на кноце. Нагар на метале. □ [Гаспадар] завярнуўся каля лучніка, абламаў нагар.Мурашка.Дажджы і вятры яшчэ не змылі з дрэў нагару выбухаў і лясных пажараў.Самусенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Магу́ла, маґула ’нараст, гузак (на дрэве, на целе)’, магу́лісты ’у нарастах, гузаках’ (ТС). Да гу́ля (гл.). Прэфармант ма‑ выступае ў гаворках як сінонім да іншых, параўн. гарагуля (і чэш.harhule, гл. Махэк₂, 161), варгу́ля (Лыс.).