наполови́ну нареч. напалаві́ну, напало́ву, разг. на́пал.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уполови́нить сов., прост. упалаві́ніць, зме́ншыць напало́ву (напалаві́ну);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

напаў...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая абазначае:

1) напалову з чым-н., напр., напаўшарсцяны;

2) не зусім, не да канца, напр.: напаўмёртвы, напаўзабыты;

3) палавіна таго, аб чым гаворыцца ў другой частцы, напр., напаўсфера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напаўадчы́нены, ‑ая, ‑ае.

Не зусім адчынены, напалову адчынены. Напаўадчыненыя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўраскры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім раскрыты, напалову раскрыты. Напаўраскрытая кніга.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

напаўвае́нны, ‑ая, ‑ае.

Напалову, часткова ваенны. За сталом сядзелі людзі ў напаўваеннай форме. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

halbíeren

vt дзялі́ць напало́ву, палаві́ніць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

напаўрасчы́нены, ‑ая, ‑ае.

Не зусім расчынены, напалову расчынены. Праз налаўрасчыненыя дзверы зямлянкі даходзілі.. жаночыя галасы. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гемі-

(гр. hemi- = паў-)

прэфікс, які азначае «напалавіну, напалову».

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

напаўадкры́ты, ‑ая, ‑ае.

Не зусім адкрыты, напалову адкрыты. Напаўадкрытыя вочы. □ [Алесь] з напаўадкрытым ротам слухаў, што гаварыў старшыня «Перамогі». Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)