малавераго́дны, ‑ая, ‑ае.

Які выклікае сумненне; няпэўны. У наш час каб не заўважылі перадавіка і не праславілі яго, — гэта здавалася мне малаверагодным. Асіпенка. Нападзенне на лагер малаверагоднае — ні немцы, ні паліцыя ў ліс пакуль не лезлі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

napad, ~u

м.

1. напад, нападзенне; атака; налёт;

odeprzeć napad — адбіць напад (нападзенне);

napad z bronią w ręku юр. узброенае нападзенне;

2. прыступ;

napad duszności — прыступ задышкі;

napad kaszlu — прыступ кашлю;

4. спарт. нападзенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БІЗА́НТ,

у грэчаскай міфалогіі заснавальнік г. Візантый (Бізантый). Сын Пасейдона і Кераэсы, дачкі Іо і Зеўса. Адбіў нападзенне на горад фракійскага цара Гемаса і гнаў ворага да аддаленых раёнаў Фракіі. У яго адсутнасць на горад напаў скіфскі цар Одрыс, жонка Бізанта Фідалея з жанчынамі закідала лагер ворага ядавітымі змеямі і выратавала Візантый.

т. 3, с. 149

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

zdradziecki

zdradzieck|i

вераломны, каварны, здрадніцкі;

~а napaść — вераломнае нападзенне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

контрата́ка

(фр. contreattaque, ад contre = супраць + attaque = нападзенне)

сустрэчная атака, якую арганізоўваюць з мэтай адбіць наступленне праціўніка або самім перайсці ў наступленне.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шах

(перс. šāh = кароль)

1) тытул манарха ў некаторых краінах Усходу;

2) нападзенне якой-н. фігуры на караля праціўніка ў шахматнай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

parry [ˈpæri] v.

1. адбіва́ць (удар, нападзенне)

2. пары́раваць;

parry a question ухіля́цца ад адка́зу на пыта́нне

3. ухіля́цца, адчэ́плівацца, адкру́чвацца (ад чаго-н.); пазбяга́ць (чаго-н.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

atak, ~u

м.

1. атака; штурм; напад, нападзенне;

przejść do ~u — перайсці ў наступ (наступленне);

2. спарт. атака; нападзенне;

3. мед. прыпадак; прыступ;

atak serca — сардэчны прыступ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

swoop​1 [swu:p] n. падзе́нне ўніз (драпежніка на здабычу); рапто́ўны налёт, нападзе́нне знячэ́ўку;

Influenza came down me with a swoop. Мяне зваліў грып.

♦

at one swoop адны́м (злачы́нным) уда́рам

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Лю́каць ’моцна крычаць дзе-небудзь, напр., у лесе’ (Мядзв.), ’нападаць на каго-небудзь з лаянкай, з пагардлівымі воклічамі’, лю́канне ’нападзенне з лаянкай’, лю́кнуць ’крыкнуць на каго-небудзь’ (Нас.), смал. лю́канья ’нападзенні з крыкам і лаянкай’, люкать ’тс’, лю́кнуть ’крыкнуць, вылаяўшыся’. Гукапераймальнае. Параўн. рус. кур., тамб. люлю́кать ’нацкоўваць сабак, падахвочваючы іх гаўкаць і бегчы за зверам’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)