напа́д, -ду м. нападе́ние ср.; см. напада́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нацерушы́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -цяру́шыцца; зак.

1. Насыпацца, высыпацца.

Нацерушылася сена.

2. безас. Нападаць у якой-н. колькасці (пра дробны снег).

|| незак. нацяру́швацца, -аецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

напада́ть​II несов. (на кого, что)

1. напада́ць; накі́двацца; апано́ўваць (каго, што);

2. (делать нападки) напада́ць;

3. (жадно набрасываться) прост. накі́двацца, кі́дацца;

4. (случайно обнаруживать) напада́ць, натыка́цца, натрапля́ць;

5. (внезапно охватывать) напада́ць, апано́ўваць (каго, што);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

mob​2 [mɒb] v. акружа́ць; напада́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

наска́кивать несов.

1. наска́кваць; натыка́цца;

2. перен. наска́кваць; напада́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набра́сываться

1. накіда́цца, накі́двацца; (нападать) напада́ць;

2. страд. накіда́цца, накі́двацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

attackíeren

vt напада́ць; атакава́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

fall on

напада́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Набліска́ць ’напырскаць, нападаць’ (ст.-дар., Нар. сл.). Гл. бліскаць ’пырскаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Акі́даць ’пакідаць у забыцці’ (Нас.), акідацца ’зняважаць, нападаць’ (Нас.) да кідаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)