hire

[haɪr]

1.

v.t.

1) згаджа́ць (рабо́тніка); найма́ць (рабо́тніка, машы́ну, ко́ней)

to hire out — найма́цца

2) дава́ць у на́ймы

2.

n.

1) наёмная пла́та

2) на́йм -у m., pl. на́ймы

to work for hire — працава́ць па на́йму

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hiring

[ˈhaɪrɪŋ]

n.

найм -у m., pl. на́ймы, найма́ньне n.

hiring of manpower — найма́ньне людзко́е рабо́чае сі́лы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hostel

[ˈhɑ:stəl]

n.

1) інтэрна́т -у m.; жытло́ з пако́ямі ў на́ймы

2) туры́сцкая ба́за (асабл. для мо́ладзі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

let out

а) выпушча́ць, дазво́ліць вы́йсьці, уцячы́

б) падо́ўжыць або́ пашы́рыць (адзе́ньне)

в) здава́ць (у на́ймы)

г) прагавары́цца, вы́даць таямні́цу

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wynajem, ~mu

wynaj|em

м.

1. наймы, найманне;

2. пракат; часовае карыстанне;

~em filmów — кінапракат

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

odnająć

зак.

1. komu здаць у наймы (пакой, кватэру);

2. od kogo зняць, наняць (пакой, кватэру)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ву́гал, -гла́, мн. -глы́, -гло́ў, м.

1. У геаметрыі: плоская фігура, утвораная дзвюма лініямі, якія выходзяць з аднаго пункта.

Вяршыня вугла.

Прамы в. (90°). Востры в. (меншы за 90°). Тупы в. (большы за 90°). Знешнія і ўнутраныя вуглы трохвугольніка.

Сагнуць што-н. пад вуглом.

2. Месца, дзе сутыкаюцца, перасякаюцца два прадметы або два бакі чаго-н.

В. дома.

Пайсці за в.

З-за вугла напасці (ударыць) (перан.: спадцішка).

3. Частка пакоя, які здаецца ў наймы, кут (у 2 знач.).

Наймаць в.

4. Наогул прыстанак, месца, дзе жывуць.

Мець свой в.

|| памянш. вугало́к, -лка́, мн. -лкі́, -лко́ў, м. (да 2—4 знач.).

|| прым. вуглавы́, -а́я, -о́е (да 1 і 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наём м.

1. наём, род. на́йму м., мн. на́ймы, -маў;

рабо́тать по на́йму працава́ць па на́йме;

сдава́ть в наём здава́ць у наём;

2. (действие) найма́нне, -ння ср.;

наём рабо́чей си́лы найма́нне рабо́чай сі́лы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

vermíeten

vt

1.

здава́ць у наймы́, аддава́ць напрака́т

Zímmer zu ~ — здарцца пако́i (аб’ява)

2.

(sich) найма́цца (als N – у якасці каго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wynajęcie

wynajęci|e

н.

1. od kogo наймы;

2. komu сдача ўнаймы;

pokój do ~a — здаецца пакой (аб’ява)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)