1. Старанна выводзіць якую‑н. мелодыю, гук; найграваць, напяваць. [Саколіч] далікатна выцінаў на скрыпцы.Вітка.[Яська:] — Грай, дударыку, грай, А ты, муха, выцінай!Колас.Пасля Лізавета і Наталля выціналі голасам польку і колькі разоў прайшлі танцам па хаце.Чорны.
2. Вырэзваць з паперы ці якога іншага матэрыялу што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
трэ́нькаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Разм.
1.Найграваць (на струнным шчыпковым музычным інструменце), брынкаць. [Антон] паклаў сабе на калені мандаліну, на якой толькі што ціха трэнькаў, і слухаў далёкае пагрукванне.Савіцкі.У хаце ёсць мандаліна, на якой даволі прыстойна трэнькаюць.Навуменка.
2. Гучаць, утвараць адрывістыя, брынклівыя гукі (пра шчыпковыя музычныя інструменты). У кухні перасталі трэнькаць струны мандаліны.Карпюк.// Звінець. Гараць кастры, усюды гамонка, галасы, коні пасвяцца пад ляском і трэнькаюць званкамі.Ракітны.// Утвараць гукі, падобныя на брынканне струн (пра птушак, насякомых). За абедам збіралася ўся сям’я. Дзеці сварыліся з-за кавалкаў мяса. Дамавіта трэнькаў цвыркун пад печчу.Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
record
1.[rɪˈkɔrd]
v.t.
1) запі́сваць
2) найграва́ць, запі́сваць на кружэ́лку, сту́жку
3) захо́ўваць назаўсёды, увекаве́чваць
History is recorded in books — Гісто́рыя ўвекаве́чаная ў кні́гах
2.[ˈrekərd]
n.
1) за́піс -у m.
2) пратако́л -у m.; дакумэ́нт -у m.
3) фа́кты, да́дзеныя
4) характары́стыка, рэпута́цыя f.
to have a good record — мець до́брую рэпута́цыю
criminal record — рэпута́цыя злачы́нца
5) рэко́рд -у m., найле́пшы вы́нік
to hold the record — паста́віць рэко́рд
to break the record — пабі́ць рэко́рд
3.
adj.
рэко́рдны, найбо́льшы, найвышэ́йшы
a record wheat crop — рэко́рдны ўраджа́й пшані́цы
•
- go on record
- off the record
- on record
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)