nadsztukować

зак. надтачыць;

nadsztukować spódnicę — надтачыць спадніцу

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

натача́ть сов.

1. (нашить) нашы́ць;

2. (наставить) надтачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приста́вить сов.

1. прыста́віць;

2. портн. прытачы́ць, надтачы́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

przysztukować

зак. надтачыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

надто́чаны I сто́ченный (немно́го); см. надтачы́ць I

надто́чаны II подто́ченный; см. надтачы́ць II

надто́чаны III

1. прич. надста́вленный, наста́вленный; надши́тый; надвя́занный; наращённый; см. надтачы́ць III;

2. прил. надставно́й;

~на́я ча́стка рукава́ — надставна́я часть рукава́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надста́вить сов.

1. надста́віць;

2. (присоединив, удлинить) надтачы́ць, мног. панадто́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надто́чваць I несов. (на станке, точиле и т.п.) ста́чивать (немно́го); см. надтачы́ць I

надто́чваць II несов. (подъедать снизу) подта́чивать; см. надтачы́ць II

надто́чваць III несов. (удлинять) надставля́ть, наставля́ть; (одежду — ещё) надшива́ть; (верёвку — ещё) надвя́зывать; (спец. — ещё) нара́щивать; см. надтачы́ць III

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надто́чванне ​1, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць ​1 — надтачыць ​1.

надто́чванне ​2, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надточваць ​2; надточка (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пры́тачак ’высевак’ (пух., Сл. ПЗБ), прыто́чка ’дадатак’ (Байк. і Некр.). Ад прытача́ць ’надтачыць; дадаць частку, кавалак, каб павялічыць што-небудзь’ < тачыць (гл.). Адносна семантыкі параўн. яшчэ і ўкр. приточи́ти ’далучыць, дадаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прытачы́ць

1. (надтачыць) ánnähen vt;

2. (нарасціць) ánsetzen vt, ánstücken vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)