перепили́ть сов.

1. (всё, многое) папілава́ць, парэ́заць, перапілава́ць, перарэ́заць;

2. (надвое) перапілава́ць, перарэ́заць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыха́зій

(гр. dichazo = раздзяляю надвое)

суквецце, у якога ад галоўнай восі адыходзяць дзве бакавыя восі, што перарастаюць галоўную.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перараза́цца несов.

1. (разрезаться надвое) перереза́ться, перере́зываться;

2. страд. перереза́ться, перере́зываться; перепи́ливаться; см. перараза́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bisect

[baɪˈsekt]

v.t.

1) падзяля́ць, разраза́ць на дзьве ча́сткі

2) разьдзяля́ць, разраза́ць напала́м, надво́е, распалаві́ньваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

перепи́ливать

1. (всё, многое) пілава́ць, рэ́заць, перапіло́ўваць, перараза́ць, перарэ́зваць;

2. (надвое) перапіло́ўваць, перараза́ць, перарэ́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перасяка́ць несов.

1. в разн. знач. пересека́ть;

2. (надвое) переруба́ть;

3. (во множестве) переруба́ть; изруба́ть;

1-3 см. перасячы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перадра́ць, ‑дзяру, ‑дзярэш, ‑дзярэ; ‑дзяром, ‑дзераце; зак.

Разм.

1. што. Разадраць папалам, на часткі. [Партызан] з сілаю рвануў паперу надвое, пасля яшчэ раз перадраў, кінуў на падлогу. Арабей.

2. што. Падраць, разадраць усё, многае. // Падраць, доўга носячы што‑н.

3. каго. Задраць, забіць усіх, многіх (пра драпежных птушак і жывёл).

4. што. Працерці на тарцы ўсё, многае. Перадраць усю бульбу.

5. што. Ачысціць ад шалупіння зерне, робячы крупы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папала́м нареч. попола́м; на́двое;

◊ дзялі́ць усё п. — дели́ть всё попола́м;

з го́рам п. — с го́рем попола́м;

з грахо́м п. — с грехо́м попола́м

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трапка́ч, ‑а, м.

1. Ручнік з доўгімі махрамі. У мыцельніку, пад чысцюсенькім, надвое зложаным трапкачом, ляжаў касцёр блінцоў. Гартны. — Вось тут, бліжэй да стала садзіцеся са сваёй канторай, — змахнула трапкачом стол Параска Карпаўна. Бялевіч.

2. Разм. Лупцоўка, біццё такім ручніком. [Баба] схапіла Віцю за руку, не даўшы нават распрануцца, задрала [ф]уфайку і — трапкача, трапкача! — «каб ведаў, .. як пад рукі злыдням лезці!». Паўлаў. [Маці] дала яму добрага трапкача, прагнала з хаты, сказаўшы: — Не руш чужое! Рылько.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

asunder

[əˈsʌndər]

adv.

1) па-ро́знаму; асо́бна; у ро́зныя бакі́

to rush asunder — кі́нуцца ў ро́зныя бакі́

2) надво́е; на кава́лкі, на ча́сткі

•

- split asunder

- tear asunder

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)