псяр, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Наглядчык за паляўнічымі сабакамі і ўдзельнік палявання.

|| прым. пся́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

присмо́трщик уст. нагля́дчык, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нагля́дчыца, ‑ы, ж.

Жан. да наглядчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

турэ́мшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Наглядчык у турме.

2. перан. Той, хто груба парушае свабоду і дэмакратыю.

|| ж. турэ́мшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

псяр, ‑а, м.

Наглядчык за паляўнічымі сабакамі; сабакар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

е́ўнух, ‑а, м.

Кастрыраваны наглядчык за жанчынамі ў гарэме.

[Ад грэч. eunúchos — ахоўнік ложа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ціву́н, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (гіст.).

Назва розных службовых асоб у Расіі да 17 ст., а таксама наглядчык за працай сялян у памешчыка ў часы прыгону.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акало́дачны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае дачыненне да акалодка (у 2 знач.). Акалодачнае памяшканне.

2. у знач. наз. акало́дачны, ‑ага, м. Тое, што і акалодачны наглядчык. Патаргаваўшыся яшчэ трохі, акалодачны паказаў рукою на паліцыю і сказаў: «Калі ты будзеш стаяць па сваім, дык завяду ў акалодак!» Колас.

•••

Акалодачны наглядчык гл. наглядчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паганя́ты, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

1. Той, хто паганяе запрэжаных жывёл, возчык.

2. Той, хто падганяе на працы, наглядчык.

Паганятыя з бізунамі стаялі ў кожнага над каркам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

jailer [ˈdʒeɪlə] n. турэ́мшчык, турэ́мны нагля́дчык

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)