задра́іць, ‑драю, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Шчыльна, наглуха зачыніць (ілюмінатары, люкі і пад.) з дапамогай задрайкі. — О сэр, акіян неспакойны, загадана наглуха задраіць усё! Лынькоў. Акна няма — ёсць ілюмінатар, яго нельга закрыць, можна толькі задраіць. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупо́рыцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ыцца; зак.

Закрыцца шчыльна, наглуха.

Бутэлька закупорылася.

|| незак. закупо́рвацца, -аецца.

|| наз. закупо́рванне, -я, н. і закупо́рка, -і, ДМ -рцы, ж.

Закупорка вен.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

замурава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак., каго-што.

Пасадзіць каго-н., схаваць што-н. у чым-н., наглуха заклаўшы муроўкай.

З. золата ў сцяне.

|| незак. замуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зды́мны, ‑ая, ‑ае.

Такі, які можна зняць, наглуха не замацаваны. Здымная рама. Здымная сетка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заглу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Спец. Прыстасаванне для закрывання адтуліны наглуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герметы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які наглуха забываецца і зусім не прапускае вадкасці і газу. Герметычная печ. Герметычныя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазамуро́ўваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. што. Закласці муроўкай усё, многае.

П. праёмы ў сценах.

2. каго-што. Змясціць усё, многае або ўсіх, многіх у памяшканні, тайніку, наглуха закладзеным муроўкай.

3. перан., што. Пакрыць снегам, лёдам усё, многае (разм.).

Мароз пазамуроўваў рэкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

netfest

nietund ngelfest — 1) закляпа́на на́глуха; 2) мо́цна зро́блены [прыро́блены]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́лька, ‑і, ДМ ‑льцы, ж.

Абл. Палонка. Укрылася лёдам возера — не правіць было рыбакам пелькі. Мыслівец. А калі рэкі наглуха замярзаюць, рыба цягнецца да пелек, да праталін. Ляўданскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазабіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.

1. каго (што). Забіць, знішчыць усіх, многіх.

П. ваўкоў.

2. што. Забіць, увагнаць куды-н. усё, многае.

П. цвікі.

3. што. Прыбіўшы ці прымацаваўшы што-н., закрыць наглуха ўсё, многае.

П. вокны.

4. што. Захламіць, засыпаць усё, многае.

Пазабівала (безас.) дарогі снегам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)