на́глуха

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
на́глуха - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

на́глуха, прысл.

1. Вельмі шчыльна, без адтулін.

Н. забіць вокны.

2. На ўсе гузікі, кручкі, засцежкі (зашпіліцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́глуха нареч. на́глухо; на́крепко, на́мертво

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́глуха, прысл.

1. Вельмі шчыльна, без адтулін. [Блецька] стараўся ўвайсці праз чорныя дзверы, але яны былі наглуха забіты цвікамі. Чорны. Вокны наглуха завешаны чорнай паперай. Алешка. // Вельмі моцна, так, што нельга перамясціць, ссунуць, адвярнуць. Рабочыя падчышчалі і падмяталі пуці, замыкалі стрэлкі і наглуха забівалі іх кастылямі. Лынькоў.

2. На ўсе гузікі, кручкі, засцежкі (зашпіліцца). Людзі ішлі па вуліцы, наглуха зашпіленыя. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́глухо нареч. на́глуха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

задра́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены; зак., што (спец.).

Наглуха зачыніць.

З. люкі.

|| незак. задра́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

на́мертво нареч., разг. на́мертва; (наглухо) на́глуха.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зала́дзіць¹, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., што.

Забіўшы, зараўнаваўшы, закрыць наглуха.

З. дзірку ў плоце.

|| незак. зала́джваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. зала́джванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

задра́іцца, ‑драіцца; зак.

Шчыльна, наглуха закрыцца (пра ілюмінатары, люкі і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

задра́іць, ‑драю, ‑драіш, ‑драіць; зак., што.

Шчыльна, наглуха зачыніць (ілюмінатары, люкі і пад.) з дапамогай задрайкі. — О сэр, акіян неспакойны, загадана наглуха задраіць усё! Лынькоў. Акна няма — ёсць ілюмінатар, яго нельга закрыць, можна толькі задраіць. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)