асво́іць, -о́ю, -о́іш, -о́іць; -о́ены; зак., што.

Авалодаць, навучыцца карыстацца чым-н. і пад.

А. выпуск новай прадукцыі.

|| незак. асво́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. асвае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрыле́ць

‘стаць на крыло, навучыцца лятаць; перамагчы цяжкасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. акрыле́ю акрыле́ем
2-я ас. акрыле́еш акрыле́еце
3-я ас. акрыле́е акрыле́юць
Прошлы час
м. акрыле́ў акрыле́лі
ж. акрыле́ла
н. акрыле́ла
Загадны лад
2-я ас. акрыле́й акрыле́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час акрыле́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

commit to memory

навучы́цца напа́мяць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

гаспада́рыць несов. (вести хозяйство) хозя́йствовать, хозя́йничать;

навучы́цца г. — научи́ться хозя́йствовать (хозя́йничать)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панаву́чвацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Навучыцца чаму‑н. — пра ўсіх, многіх. Усе панавучваліся шыць. Вітка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zúlernen

vt навучы́цца (чаму-н. новаму)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прывуча́цца, прывучы́цца sich (D) etw. ángewöhnen (прывыкнуць); lérnen vt (навучыцца)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

wyćwiczyć się

зак. навучыцца; набыць спрыту; натрэніравацца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyszkolić się

зак. w czym навучыцца чаму

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

навуча́цца несов.

1. учи́ться, обуча́ться; см. навучы́цца;

2. страд. обуча́ться; подуча́ться; вразумля́ться; см. навуча́ць 1-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)