імгла́, -ы́, ж.

1. Ападкі ў выглядзе вельмі дробных кропелек дажджу, крышталікі інею ў паветры, дробны снег.

Асенняя і.

2. Пялёнка туману, пылу, дыму і пад.; смуга.

3. перан. Пра тое, што перашкаджае добра бачыць, успрымаць навакольнае.

Вочы наліваюцца імглой ад крыўды.

4. Пра невыразнае, незразумелае, забытае.

З імглы ўспамінаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

антура́ж

(фр. entourage)

1) навакольнае асяроддзе, акружэнне;

2) перан. фон (у мастацкім творы).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

антура́ж

(фр. entourage)

1) навакольнае асяроддзе, акружэнне;

2) перан. фон (у мастацкім творы, спектаклі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

окружа́ющее сущ. усё, што акружа́е; (окружение) акружэ́нне, -ння ср., навако́лле, -лля ср.; (окружающий мир) навако́льнае, -нага ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лізаге́нія

(ад ліза- + гр. genos = паходжанне)

здольнасць мікраарганізмаў утвараць і выдзяляць у навакольнае асяроддзе бактэрыяфагі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

atmosphere

[ˈætməsfɪr]

n.

1) атмасфэ́ра f.

2) Figur. навако́льнае асяро́дзьдзе, абста́віны pl., атмасфэ́ра f

3) Phys. атмасфэ́ра f. (адзі́нка атмасфэ́рнага ці́ску)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

асяро́ддзе, -я, н.

1. Сукупнасць прыродных або сацыяльных умоў, у якіх існуюць якія-н. арганізмы, жывуць і дзейнічаюць людзі.

Сацыяльнае а.

Навакольнае а.

2. Група людзей, звязаных агульнасцю ўмоў існавання, заняткаў і пад.

Рабочае а. сяброў.

3. спец. Рэчывы, целы, якія запаўняюць якую-н. прастору і маюць пэўныя якасці.

Воднае а.

Пажыўнае а.

|| прым. асяро́ддзевы, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.).

Асяроддзевыя фактары.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

навако́льны úmliegend; benáchbart (суседні);

навако́льныя жыхары́ die im Úmkreis Wóhnenden;

навако́льнае асяро́ддзе Umgébung f -, Milieu [mi´ljø:] n -s, -s, Úmwelt f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сяля́нства, ‑а, н.

Клас сялян. Саюз пралетарыяту з сялянствам. □ Сялянства, у тым ліку і беларускае, пад кіраўніцтвам рабочага класа ўсё шырэй і шырэй уцягваецца ў барацьбу супроць самадзяржаўя. Каваленка. // У дарэвалюцыйнай Расіі — сялянскае саслоўе. Паходзіць з сялянства. // зб. Сяляне. Тут [у карчме] п’янствавала навакольнае сялянства. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэрэаліза́цыя

(ад дэ- + рэалізацыя)

псіхічнае расстройства ў выглядзе перажывання адчужэння рэальнага свету, калі навакольнае ўспрымаецца аддаленым, бясколерным, нежыццёвым.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)