вакаліза́цыя, ‑і, ж.

Спец.

1. Набыццё зычным гукам складаўтваральных уласцівасцей.

2. Спевы на адных галосных гуках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станаўле́нне, ‑я, н.

Набыццё пэўных прыкмет і форм у працэсе развіцця; фарміраванне. Станаўленне характару. Станаўленне сусветнай сістэмы сацыялізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Erwérbung

f -, -en набыццё

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

takeover [ˈteɪkəʊvə] n.

1. (дзяржа́ўны) пераваро́т, захо́п ула́ды

2. набыццё кантро́льнага паке́та а́кцый; зліццё кампа́ній

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

nabycie

н. набыццё, прыдбанне, купля

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

usamodzielnienie

н. набыццё самастойнасці (незалежнасці)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сімані́я, ‑і, ж.

Гіст. Продаж і купля царкоўных пасад, распаўсюджаныя ў сярэднія вякі ў Заходняй Еўропе. // Пра несумленнае набыццё царкоўнай пасады.

[Ад імя біблейскага вешчуна Сімона.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

contraction [kənˈtrækʃn] n.

1. сціска́нне, звужэ́нне, сця́гванне, памяншэ́нне

2. набыццё (прывычкі, звычкі)

3. ling. скаро́чаная фо́рма, скарачэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wprawianie się

н. набыццё навыку (спрыту)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

самаабучэ́нне, ‑я, н.

1. Набыццё ведаў або якіх‑н. навыкаў шляхам самастойных заняткаў без настаўніка, па-за школай.

2. Спец. Аўтаматычнае змяненне спосабу функцыяніравання сістэмы. Самаабучэнне ЭВМ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)