арлец назоўнік | мужчынскі род | размоўнае

Мінерал вішнёва-ружовага колеру; раданіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

карунд назоўнік | мужчынскі род

Цвёрды мінерал — крышталічны гліназём.

|| прыметнік: карундавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

слюда назоўнік | жаночы род

Празрысты слаісты мінерал.

|| прыметнік: слюдзяны.

  • Слюдзяная жыла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

азбест назоўнік | мужчынскі род

Валакністы белы мінерал, ужыв. як вогнетрывалы матэрыял.

|| прыметнік: азбеставы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

цытрын назоўнік | мужчынскі род

Мінерал, разнавіднасць горнага хрусталю жоўтага колеру.

|| прыметнік: цытрынны і цытрынавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

minerał, ~u

м. мінерал

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

цынкіт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал чырвонага колеру, цынкавая руда, якая служыць для атрымання цынку.

|| прыметнік: цынкітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

апатыт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал, з якога вырабляюць суперфасфат, фосфарную кіслату і пад.

|| прыметнік: апатытавы.

  • Апатытавая руда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

лазурыт назоўнік | мужчынскі род

Мінерал сіняга колеру; выкарыстоўваецца для дробных вырабаў, упрыгожанняў, прыгатавання фарбаў (ультрамарыну).

|| прыметнік: лазурытавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нефрыт​2 назоўнік | мужчынскі род

Малочна-белы або зеленаваты мінерал, які ідзена выраб упрыгожанняў і інш.

|| прыметнік: нефрытавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)