board of health

аддзе́л публі́чнага здаро́ўя пры мясцо́вай ула́дзе

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

генера́л-губерна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У царскай Расіі: чыноўнік мясцовай адміністрацыі з вышэйшай ваенна-адміністрацыйнай уладай, які стаяў на чале генерал-губернатарства.

2. У краінах Садружнасці нацый: прадстаўнік англійскага манарха, які лічыцца кіраўніком дзяржавы.

|| прым. генера́л-губерна́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Pndelzug

m -(e)s, -züge по́езы́ [цягні́к] мясцо́вай су́вязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

джу́нта

(іт. giunta)

выканаўчы орган мясцовай улады ў Італіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

by-law [ˈbaɪlɔ:] n.

1.BrE пастано́ва о́рганаў мясцо́вай ула́ды

2. AmE зако́н або́ пра́віла клу́ба ці фі́рмы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

камута́тар, ‑а, м.

1. Прыбор для замыкання і размыкання электрычнага ланцуга або для змянення напрамку току.

2. Прыстасаванне, род мясцовай тэлефоннай стапцыі для ручнога злучэння тэлефонных ліній.

[Ад лац. commutare — мяняць, перамяняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jumble sale [ˈdʒʌmblˌseɪl] n. BrE про́даж ужыва́ных рэ́чаў (звычайна з мэтай дапамогі мясцовай школе, царкве і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

хура́л

(манг. chural)

выбарны орган вярхоўнай і мясцовай улады ў Манголіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

хво́расць, ‑і, ж.

Разм. Хвароба, недамаганне, хваравіты стан. Хворасць у дзеда з гадамі не прайшла, а большала. Сачанка. У Мікалаеўшчыне розныя рэўматычныя хворасці выганялі з дапамогай мясцовай гразі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Наза́ўша ’назаўсёды’ (зэльв., Жыв. сл.), назаўшэ ’тс’ (Сл. ПЗБ). Цалкам запазычана з польск. na zawsze ’тс’ або ўтворана на мясцовай глебе пры дапамозе прыназоўніка на ад польск. zawsze, гл. зиўшэ.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)