местачко́вы гл. мястэчка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

месте́чкоII (селение) мястэ́чка, -ка ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gródek

м. гарадок, мястэчка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Klinstadt

f -, -städte мале́нькі [правінцы́йны] гарадо́к, мястэ́чка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

borough [ˈbʌrə] n.

1. малы́ го́рад, мястэ́чка

2. го́рад, які́ выбірае аднаго́ ці бо́лей прадстаўніко́ў у парла́мент

3. гарадскі́ раён

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брукава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад брукаваць.

2. у знач. прым. Укладзены каменем. А вось і мястэчка, звычайнае мястэчка з каменнымі брукаванымі вуліцамі. Пестрак. Нізка пад ветрам гнуцца жыты. Шлях друкаваны б’юць капыты. Гаўрусёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасёлкавы, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і прасёлачны. Частку лёгкага абозу заварочвалі назад, каб пусціць дзе-небудзь з шашы на прасёлкавыя дарогі. Лынькоў. Пясчаны шлях, насыпаны ўзбоч чыгункі, вядзе ў лес і ў мястэчка, прасёлкавая дарога — у мястэчка і ў поле. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

riverine

[ˈrɪvəraɪn]

adj.

1) рачны́

2) прыбярэ́жны, прырэ́чны, узьбярэ́жны

a riverine town — мястэ́чка на рацэ́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

borough

[ˈbɜ:roʊ]

n.

1) го́рад (з по́ўным самаўра́дам)

2) гарадзкі́ раён

3) малы́ го́рад, мястэ́чка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ву́лачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Маленькая вузкая вуліца. Вузкая пясчаная вулачка.. вяла ў сярэдзіну мястэчка. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)