яр-мядзя́нка, род. я́ры-мядзя́нкі ж. (краска) ярь-медя́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

яр-мядзя́нка, яры-мядзянкі, ДМ яры-мядзянцы, ж.

Зялёная фарба, якая атрымліваецца ў выніку акіслення медзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медя́нка

1. зоол. мядзя́нка, -кі ж.;

2. (краска) хим. мядзя́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ярь​II и ярь-медя́нка хим. яр-мядзя́нка, -кі ж., мядзя́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

grynszpan, ~u

м. хім. яр-мядзянка, мядзянка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

copperhead

[ˈkɑ:pərhed]

n.

мядзя́нка f. (зьмяя́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verdigris

[ˈvɜ:rdəgrɪs]

n.

1) во́кіс ме́дзі

2) мядзя́нка f. (фа́рба)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Kúpfergrün

n -s хім. яр-мядзя́нка (фарба)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Ме́дная змяя ’мядзянка’ (брасл., Сл. ПЗБ) — калька літ. varìnis žaltỹs (літаральна ’медны вуж’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Grünspan

m -(e)s мядзя́нка (фарба)

voll ~ sítzen* — пазеляне́ць (пра метал)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)