мыш’яко́вісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваім саставе мыш’як.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мыш’яко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мыш’яку, у састаў якога ўваходзіць мыш’як.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

АРСЕ́НІК,

тое, што мыш’як.

т. 1, с. 503

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Arsén

n -s мыш’я́к, аршэ́нік

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

arsenic

[ˈɑ:rsənɪk]

1.

n.

мыш’я́к -у́ m.

2.

adj.

мыш’яко́вы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

arsen, ~u

м. хім. мыш’як

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

arszenik, ~u

м. хім. белы мыш’як

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

арсена́ты

(ад лац. arsenicum = мыш’як)

солі мыш’яковай кіслаты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арсені́ты

(ад лац. arsenicum = мыш’як)

солі мыш’яковістых кіслот.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

арсені́ды

(ад лац. arsenicum = мыш’як)

злучэнні мыш’яку 3 металамі; выкарыстоўваюцца ў паўправадніковай тэхніцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)