мутна-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач. мутны, напр.: мутна-белы, мутна-блакітны, мутна-малочны, мутна-шызы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

помутнённый

1. пакаламу́чаны; скаламу́чаны; (непрозрачный — о жидкостях) каламу́тны, му́тны, (непрозрачный — о стекле) му́тны;

2. перен. памутне́лы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

му́тнасць ж. му́тность; замутне́ние ср.; см. му́тны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жаўтава́ты, ‑ая, ‑ае.

Злёгку жоўты. Неба ўсё яшчэ мела мутны, жаўтаваты колер. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

му́тный

1. (о жидкости) му́тны, каламу́тны;

2. в др. знач. му́тны;

◊

лови́ть ры́бу в му́тной воде́ погов. лаві́ць ры́бу ў каламу́тнай вадзе́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мутна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню словам «мутны», «мутна», напрыклад: мутнаводны, мутнавокі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cloudy [ˈklaʊdi] adj.

1. пакры́ты абло́камі/хма́рамі

2. каламу́тны, му́тны; тума́нны; цьмя́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

му́тна,

1. Прысл. да мутны. Мутна глядзяць Запацеўшыя вокны. Танк.

2. безас. у знач. вык. Туманна. Кружылася ў галаве, і ў вачах было мутна. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wólkig

a

1) во́блачны

2) му́тны (пра асадак)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бурда́

(тат. burda = мутны напітак)

дрэнна прыгатаванае, нясмачнае пітво або рэдкая (вадкая) ежа; баланда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)