му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́р | |
| му́ру | |
| му́ру | |
| му́р | |
| му́рам | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
му́р
‘сцяна; кладка’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| му́р | |
| му́ру | |
| му́ру | |
| му́р | |
| му́рам | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кля́штарны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да кляштара, належыць яму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
манасты́рскі, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да манастыра, належыць яму.
2. Такі, як у манастыры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
напаўгало́дны, ‑ая, ‑ае.
Які ніколі не есць удоваль; амаль галодны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
плітня́к, ‑у,
Вапняковая або пясчаная парода, якая лёгка раздзяляецца на пліты.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́рнасць, ‑і,
Уласцівасць зорнага (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
fiki-miki
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
спаўдня́,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Téchtelmechtel
1)
2) тае́мная змо́ва
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
forteczny
forteczn|yкрапасны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)