безотве́тно нареч. без адка́зу, мо́ўчкі, бязмо́ўна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

milczkiem

моўчкі; цішком

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

молчко́м нареч., разг. мо́ўчкі; маўчко́м; (тихомолком) цішко́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

milcząco

моўчкі; маўкліва;

uznać co milcząco — моўчкі пагадзіцца з чым

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Мовачкам ’моўчкі’ (глыб., Сл. ПЗБ). У выніку кантамінацыі бел. моўчкі і рус. молчком ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

in silence

нічо́га ня ка́жучы, мо́ўчкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

пілю́ля, -і, мн. -і, -лю́ль, ж.

Лякарства, спрасаванае ў форме галачкі, шарыка.

Прыняць пілюлю ад кашлю.

Паднесці пілюлю (таксама перан.: зрабіць што-н. непрыемнае; разм.). Праглынуць пілюлю (таксама перан.: моўчкі сцярпець справядлівы папрок, непрыемную для сябе праўду).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

silently

[ˈsaɪləntli]

adv.

1) ці́ха, мо́ўчкі

2) бязгу́чна; бясшу́мна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

take an insult lying down

прыня́ць абра́зу мо́ўчкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Моўчанька ’ціхенька’, ’моўчкі’ (Гарэц., Юрч.). Памяншальнае ўтварэнне ад моўча (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)