Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
марнатра́вец, -ра́ўца м.
1.мот, расточи́тель, транжи́р;
2. безде́льник
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Vergéuder
m -s, - мот, манта́ч, марнатра́вец
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Матыга́мот, круцель’ (гарад., Нар. лекс.). Рус.алан.моты́га ’ветраны, нясталы чалавек’. Да мот (< мата́ць). Аб суфіксе ‑ыга гл. Сцяцко, Афікс. наз., 182.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мацю́га ’мантач, марнатраўца’. Да мот, мата́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мацёнак ’хітрун’, ’шэльма’, ’дураслівец’ (Нас.). Да мот (Насовіч, 292), якое ў маг. гаворках мае значэнне ’падманшчык’ (Мат. Маг.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
грымо́ты, ‑мот і ‑аў; адз. грымота, ‑ы, ж.
Раскацістыя гукі грому, бою і пад. Грымоты кананады. □ Красавік — Абуджэнне салодкіх трывог, Прадчуванне грымот, Навальніц і маланак.Звонак.Калі вакол цішэла, не чуваць было грымотаў — рабілася трывожна.Арабей.Непрыкметна да сяла Без маланкі яркай, Без грымоты падплыла Хмарка.Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фат, ‑а, М фаце, м.
1. Самаздаволены франт, фарсун, які любіць рысавацца, пазіраваць; пусты, пошлы чалавек. Чужы грамадству мот і фат, Уцех жыццёвых знаўца — Ну што яму там да брыгад Камуністычнай працы.Звонак.
2.Уст. Роля палюбоўніка-пазёра ў тэатральнай п’есе, а таксама акцёр, які іграе гэтую ролю.
[Фр. fat ад лац. fatuus — дурны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Матора ’барышнік, які перапрадае коней’ (Растарг.). Рус.мото́р ’спрытны, кемлівы чалавек’, валаг., ніжагар.мото́ра ’мот, марнатравец’, уладз. ’легкадумны, балбатун’. Да маторны (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Абу́ць у ла́пці ’абмахляваць’ (Шат.), (параўн. абармот (гл.) ’махляр’ < аборо‑мот) = ’зрабіць лапцюжнікам’, г. зн. чалавекам дурным. Параўн. яшчэ ўкр.обути (узути) у постоли.