праця́жнік, ‑а,
1. Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі ( — ).
2. Такі знак у азбуцы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праця́жнік, ‑а,
1. Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі ( — ).
2. Такі знак у азбуцы
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Mórsealphabet
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mórsen
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кло́пфер
(
тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
радыётэлегра́ф
(ад радыё- + тэлеграф)
бесправадны тэлеграф, які перадае паведамленні кодам (
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
а́збука
○ а. Мо́рзэ — а́збука
но́тная а. — но́тная а́збука;
◊ няма́я а. — нема́я а́збука
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)
mors
Iморж (Odobaenus rosmarus L.)
IIмарзянка; азбука
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
а́збука, ‑і,
1. Сукупнасць літар якой‑н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; алфавіт.
2. Вучэбны дапаможнік для пачатковага навучання грамаце; буквар.
3.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́збука
1. (алфавіт) Alphabét
2. (буквар) Fíbel
3.
а́збука
но́тная а́збука Nótenschrift
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)