АЛЕНЯВО́СТРАЎСКІ МО́ГІЛЬНІК,

могільнік канца мезаліту (канец 6 — пач. 5-га тыс. да н.э.) на в-ве Аленевым Анежскага возера (Карэлія). У 1936—38 даследавана 174 пахаванні, у якіх нябожчыкі пахаваны на спіне (118), на баку (11), скурчанымі (5) і вертыкальна (5). Знойдзена больш за 7 тыс. прадметаў, пераважна з косці і рогу: падвескі і пласцінкі (нашываліся на галаўны ўбор, шырокія паясы, адзенне і абутак), гарпуны, наканечнікі стрэл, кінжалы з крамянёвымі ўкладышамі, па-мастацку выразаныя фігуркі людзей, змей, галовы ласёў і інш.

т. 1, с. 246

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

БРЭ́СЦКІ БЕСКУРГА́ННЫ МО́ГІЛЬНІК,

археалагічны помнік апошняй чвэрці 1 — 2-й пал. 3 ст. на тэр. г. Брэста (былая в. Трышын, цяпер вул. Маскоўская). Выяўлена 75 пахаванняў плямён вельбарскай культуры. Пахавальны абрад — трупаспаленне па-за межамі пахавання. Рэшткі крэмацыі ссыпалі на дно ямы або ў спец. урны. Знойдзены гліняны посуд, прасліцы, жал. нажы і замкі, бронзавыя фібулы, дэталі паяснога набору, шкляныя пацеркі, метал. бранзалеты і падвескі. Некаторыя даследчыкі звязваюць могільнік з адным з этапаў фарміравання слав. Этнасу.

т. 3, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

скотомоги́льник м. жывёльны мо́гільнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магі́льнік м., археол., см. мо́гільнік2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моги́льник археол. мо́гільнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cemetery [ˈsemətri] n. мо́гілкі, мо́гільнік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

магі́льнік м гл могільнік

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

burial ground [ˈberiəlˌgraʊnd] n. мо́гілкі; мо́гільнік; цвінта́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

churchyard [ˈtʃɜ:tʃjɑ:d]n. мо́гільнік пры царкве́, паго́ст, цвінта́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

паго́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Уст. Могільнік. Не спускайце ж, забойцы, вачэй, А лічыце сваіх на пагостах. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)