краплёный прил., карт. зна́чаны, ме́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раскамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

Разняць, расшчаміць, расціснуць.

Р. кулак.

|| незак. раскаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., каго-што.

Назіраючы, заўважыць, убачыць.

П. недахопы.

|| незак. падмяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пакамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

1. гл. камячыць.

2. Крыху скамячыць, змяць.

П. касцюм у дарозе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скамячы́ць, -мячу́, -ме́чыш, -ме́чыць; -ме́чаны; зак., што.

1. гл. камячыць.

2. перан. Сказіць, сапсаваць.

С. даклад.

|| незак. скаме́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́там, ‑а, м.

Найдрабнейшая часцінка хімічнага элемента, якая захоўвае яго ўласцівасці і складаецца з ядра і электронаў. Атам кіслароду. Мечаны атам. Расшчапленне атама.

[Ад грэч. atomos — непадзельны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад значыць ​1.

2. у знач. прым. Які мае на сабе які‑н. знак; мечаны. Значанае дрэва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., каго-што.

1. Памеціць усё, многае або ўсіх, многіх.

П. бялізну.

2. Нанава паставіць меткі на кім-, чым-н.

|| незак. перамяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

gezéichnet

a (па)ме́чаны, (па)зна́чаны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

разме́ціць, -ме́чу, -ме́ціш, -ме́ціць; -ме́чаны; зак., што.

Расставіць значкі, меткі.

Р. шрыфты.

|| незак. размяча́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. разме́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.; прым. разме́тачны, -ая, -ае.

Р. інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)