руцінёрскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да руцінёра, руцінёрства. Руцінёрскае меркаванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́дзыў, -зыву, мн. -зывы, -зываў, м.
1. Думка, меркаванне з ацэнкай каго-, чаго-н.
В. на манаграфію.
2. Сакрэтнае ўмоўнае слова, якое з’яўляецца адказам на пароль.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
падазрэ́нне, -я, н.
1. Меркаванне, заснаванае на сумненні ў правільнасці, законнасці чыіх-н. учынкаў, у справядлівасці чыіх-н. слоў, у сумленнасці чыіх-н. намераў.
Затрыманы па падазрэнні ў крадзяжы.
Быць пад падазрэннем або на падазрэнні ў каго-н. (выклікаць да сябе падазроныя адносіны з боку каго-н.).
2. Меркаванне аб магчымасці чаго-н.
Ёсць п., што яны сёння могуць не прыехаць.
П. на адзёр.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
presupposition [ˌpri:sʌpəˈzɪʃn] n. fml меркава́нне, дапушчэ́нне
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
гіпо́тэза, -ы, мн. -ы, -тэз, ж.
Навуковае меркаванне, якое прыводзіцца для тлумачэння тых ці іншых з’яў і патрабуе тэарэтычнага абгрунтавання і праверкі на вопыце, перш чым стаць навуковай тэорыяй.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
благоусмотре́ние книжн., уст. меркава́нне, -ння ср., вырашэ́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
адво́льны в разн. знач. произво́льный;
~нае меркава́нне — произво́льное сужде́ние;
~ныя ру́хі — произво́льные движе́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
гіпо́тэза, ‑ы, ж.
Прапанаванае для тлумачэння якіх‑н. з’яў навуковае меркаванне, ісціннасць якога яшчэ не даказана доследным шляхам. Гіпотэза аб касмічных гасцях Зямлі хвалявала калісь многіх вучоных і даследчыкаў, выклікала гарачую дыскусію. А потым паступова на яе забыліся. Шыцік. // Усякае меркаванне, дапушчэнне, здагадка.
[Ад грэч. hypóthesis — меркаванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
discretion [dɪˈskreʃn] n.
1. аба́члівасць; разва́жнасць
2. меркава́нне;
I’ll leave it to your discretion. Я пакіну гэта на ваша меркаванне.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
дапушчэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. дапускаць — дапусціць (у 1, 2 і 3 знач.).
2. Меркаванне, гіпотэза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)