дапушчэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. дапускаць — дапусціць (у 1, 2 і 3 знач.).
2. Меркаванне, гіпотэза.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)