Мяншэць, меншаць ’рабіцца меншым’ (ТС). Укр. мёншати, рус. смал. меньшёть, пск. цвяр. меньшить. Разам з польск. mniejszeć ’тс’ складаюць адзіны арэал лексемы, утворанай ад прыслоўя менш. На іншай слав. тэрыторыі — з прыстаўкамі або ад меней.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

verrngern

vt

1.

памянша́ць 2. (sich)

змянша́цца, ме́ншаць, скарача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

убавля́ться

1. убаўля́цца; (уменьшаться) ме́ншыцца, змянша́цца, памянша́цца, станаві́цца менш;

2. (убывать) убыва́ць, змянша́цца, ме́ншаць, памянша́цца; (о воде) убыва́ць, ме́ншаць, спада́ць; (о луне) убыва́ць; см. уба́виться;

4. страд. убаўля́цца, змянша́цца, памянша́цца, адбаўля́цца; павужа́цца; см. убавля́ть 1, 2.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tail2 [teɪl] v. ісці́ сле́дам

tail away [ˌteɪləˈweɪ] phr. v. ме́ншаць, памянша́цца;

His voice tailed away into silence. Яго голас (паступова) заціх.

tail off [ˌteɪlˈɒf] phr. v. = tail away: The attendan ce figures tailed off. Наведвальнасць знізілася.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

inschmelzen

*

1.

vt растапля́ць; расплаўля́ць; распуска́ць

2.

vi (s)

1) пла́віцца, растапля́цца, распуска́цца

2) ме́ншаць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

lessen

[ˈlesən]

1.

v.i.

ме́ншаць, зьмянша́цца; спада́ць, убыва́ць

2.

v.t.

зьмянша́ць; прымянша́ць, перамянша́ць

to lessen the achievements of others — прымянша́ць по́сьпехі і́ншых

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

убавля́ть несов.

1. убаўля́ць, забаўля́ць; (уменьшать) змянша́ць, памянша́ць; (отбавлять) убаўля́ць, адбаўля́ць;

2. (делать у́же или короче) павужа́ць; пакаро́чваць;

3. (в весе) ме́ншаць, убаўля́цца, убыва́ць; см. уба́вить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bnehmen

*

1.

vt

1) здыма́ць, зніма́ць

2) браць, забіра́ць

2.

vi памянша́цца, ме́ншаць; худне́ць

inen Eid ~ — прыма́ць прыся́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ebb

[eb]

1.

n.

1) адплы́ў -ву m. (марскі́)

2) упа́дак -ку m.

2.

v.i.

1) адплыва́ць, спада́ць (пра ваду́)

2) зьмянша́цца, ме́ншаць, сла́бнуць, слабе́ць

- ebb and flow

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

dwindle

[ˈdwɪndəl]

1.

v.i.

1) ме́ншаць, зьмянша́цца, тра́ціць ва́ртасьць

The resources dwindled — Рэсу́рсы зьме́ншыліся на нішто́

2) паніжа́цца; зыхо́дзіць, спада́ць

2.

v.t.

зьмянша́ць

Drought has dwindled the crops — За́суха зьме́ншыла ўраджа́й

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)