параўна́льна, прысл.

1. У дастатковай ступені, болей або меней.

П. невялікі тэрмін.

Дзень прайшоў п. спакойна.

2. у знач. прыназ. з Т. У параўнанні з кім-, чым-н. (ужыв. з прыназ. «з»).

Гэта група п. з іншымі зрабіла вялікую работу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

less​2 [les] adv. (выш. ст. ад little) менш, ме́ней;

You ought to smoke less. Вам трэба менш курыць/паліць;

less interesting/serious менш ціка́вы/сур’ёзны

♦

less and less усё ме́ней і ме́ней;

none the less тым не менш

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

however​2 [haʊˈevə] conj. адна́к; усё ж такі́, тым не ме́ней

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

небезвыніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які дае пэўныя вынікі, болей ці меней паспяховы. Небезвыніковыя клопаты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абдзе́лены (які атрымлівае меней за другіх) benáchteiligt, übervórteilt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

змало́ць, змялю, змелеш, змеле; зак., што.

1. Раздрабніць, ператварыць у муку і пад. (пра зерне). Змалоць пшаніцу. Змалоць перац. □ Млынар змалоў сваіх некалькі мяшкоў збожжа. Чорны.

2. Разм. груб. З’есці. З кожным разам сала заставалася ўсё меней і меней. — Усё змеле! — расчаравана сказаў Уладзік. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэ́дзіць, ‑рэджу, ‑рэдзіш, ‑рэдзіць; зак., што.

1. Зрабіць радзейшым, не такім частым, аддзяліўшы прамежкамі адзін ад другога. Разрэдзіць пасевы.

2. Зрабіць меней шчыльным, меней густым. У гэты час узышоў толькі што месяц і ледзь-ледзь разрэдзіў цемру. Галавач.

3. Разбавіць, размяшаць вадой. Разрэдзіць раствор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́змеж, ‑ы, ж.

Бязмежная прастора, бязмежжа. Апалена сонцам кавыльная безмеж, Паўсвету — не меней у стэпе размесціш. Калачынскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разрэдзіць, ✂; зак.

  1. Зрабіць радзейшым, не такім частым, аддзяліўшы прамежкамі адзін ад аднаго.

    • Р. буракі.

  2. Зрабіць меней шчыльным, меней густым.

    • Сонца разрэдзіла туман.

  3. Разбавіць, размяшаць якой-н. вадкасцю.

    • Р. раствор.

|| незак. разрэджваць, ✂.

|| наз. разрэджванне, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

нашаро́хаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Абл. Настрашыць, напужаць. [Іван Трафімавіч:] — Вось нашарохаў гэтага прайдоху, то можа меней хоць заглядваць.. [у магазін] будзе. Дайліда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)