мочи́ть несов., в разн. знач. мачы́ць;

дождь мо́чит зе́млю дождж мо́чыць зямлю́;

мочи́ть лён мачы́ць лён;

мочи́ть я́блоки мачы́ць я́блыкі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ома́чивать несов., книжн. абмо́чваць, намо́чваць, мачы́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. мачыць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крухма́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены; незак., што.

Мачыць у крухмальным растворы для надання цвёрдасці, глянцу.

К. бялізну.

К. ручнікі.

|| зак. накрухма́ліць, -лю, -ліш, -ліць; -лены.

|| наз. крухма́ленне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́чаны

1. прич. мо́ченный; см. мачы́ць;

2. прил. мочёный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мачы́цца, мачуся, мочышся, мочыцца; незак.

1. Разм. Рабіцца мокрым; мокнуць.

2. Выдзяляць мачу.

3. Зал. да мачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папамачы́ць, ‑мачу, ‑мочыш, ‑мочыць; зак., каго-што і чаго.

Разм. Мачыць доўга, неаднаразова; памачыць многа чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ret

[ret]

v.t.

мачы́ць (лён, кано́плі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

water-soak

[ˈwɔtərsoʊk]

v.t.

намо́чваць; мачы́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

douse

[daʊs]

v.t.

заліва́ць, абліва́ць; мачы́ць; акуна́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)